تکیه زده به دیوار سست امید، خیره به ستاره‌ای مُرده.
بچه که بودم اسمم در دهان یکی از پیرزن های تُرکِ خانواده نچرخید و بهم گفت: «یاسون». عده‌ای به شوخی بیست‌وچند سال است که یاسون صدایم می‌زنند.
MENU
پیوندها
تکیه زده به دیوار سست امید، خیره به ستاره‌ای مُرده.
بچه که بودم اسمم در دهان یکی از پیرزن های تُرکِ خانواده نچرخید و بهم گفت: «یاسون». عده‌ای به شوخی بیست‌وچند سال است که یاسون صدایم می‌زنند.